ORTASI YOK…

Ne zamandır yazamadım, ya da yazmadım. Öfkem sadece kendime. ben aslında kimseye kızmadım… Ne kadar aptalım değil mi? Aramızda ayna olmadığını bile bile karşımdakileri kendim sandım, varlıklarına inandım, güvendim, aldandım. Bir adım daha uzaklaştım kendini insan sananlardan. Ben yine yalnız kaldım. Okumaya devam et ORTASI YOK…

SAĞLIK OLSUN…

Eline aldığın fırçalardan bile kıskanmışım seni. Yanlış anlama; Seni değil hayalini… Sen hiç yakın durmadın bana. Ben ödedim vebâlimi.. … Seni düşünüyorum, bilmiyor musun? Seni düşlüyorum, anlıyor musun? Sana diyorum, duymuyor musun? Hâlâ susacaksan sus… Kalemimi kaldırıyorum yine şerefine! Yoksun… Sağlık olsun… Yitik Peri-Ayşegül Sağlam (23.12.2012) Okumaya devam et SAĞLIK OLSUN…

… Mırıltılar…//2//

Canımı sıkanların canını almak istediğim zamanlar oldu. Şaka değil, harbiden oldu öyle saçlarını yolup gözlerini oymak istediklerim. Tükürdüğünü yalarken gördüklerim oldu ya da dayanamayıp yüzüne tükürdüklerim. Varsın şeytan bilsinler beni! Bugün selam bile vermiyorsa dün yanyana yürüdüklerim; insanlık harbiden ölmüş be hacı, hadi selâsını ver de gömelim… Okumaya devam et … Mırıltılar…//2//

… Mırıltılar…//1//

Suçlandım, daima yersizce. Suçsuz olduğumu bile bile yine acı çeken neden ben oldum sizce? Onca ruhsuza inat, ben bir yürek taşıyorum ve kanayan yüreğimle insan gibi yaşıyorum sadece… Unutma; ben bir köy kızıyım. Nazım Hikmet’in koğuşu, Aşık Veysel’in sazıyım. Yeter ki ‘insan’ olun karşımda, ben yine de ezilmeye razıyım… Okumaya devam et … Mırıltılar…//1//